Jak opiekować się chorymi na demencję?

23-08-2010

Demencja i zaburzenia pamięci to jedne z najczęstszych problemów trapiących osoby starsze. Ta poważna choroba wymaga od opiekunek ogromnej wiedzy, a także wyrozumiałości.

Opieka nad osobą starszą u której rozwija się demencja wymaga niezwykłej cierpliwości i zrozumienia. Dla opiekuna jest to nie tyle co wysiłek fizyczny, a test odporności psychicznej. W takich sytuacjach najważniejszą rzeczą jest umiejętność radzenia sobie ze stresem. Pacjenci z zaburzeniami pamięci często są bardziej absorbujący niż ci obłożnie chorzy, ponieważ wymagają nadzoru nawet w tych czynnościach, które próbują wykonać sami. Opiekun nie może o tym zapominać.

Gdy pamięć już nie ta

Osoby, które mają do czynienia z ludźmi dotkniętymi przez uporczywe problemy z pamięcią, często zupełnie nie wiedzą jak mają postępować. Seniorzy zamieniają się w małe dzieci, którymi bezustannie trzeba się zajmować, tłumaczyć najprostsze czynności i strzec jak oka w głowie. Jak sprawić, by opieka nad takimi osobami przebiegała prawidłowo? - Warunkiem właściwego postępowania z chorym jest poznanie istoty choroby. Osoby z demencją mają obniżoną sprawność umysłową, co najczęściej przejawia się podczas wykonywania codziennych czynności. Problemy mogą dotyczyć komunikacji z sąsiadami, poruszaniu się po mieście, czy przygotowywaniu posiłków – tłumaczy opiekunka z firmy świadczącej usługi pielęgniarskie i opiekuńcze.

W bardziej zaawansowanym stadium seniorzy, ze względów bezpieczeństwa, potrzebują nieustannej kontroli. Często zdarza się, że pacjent zapomina o gotującej się wodzie w garnku, włączonym żelazku lub nawet próbuje wyjść sam z domu. Opiekunka musi umieć przewidywać takie sytuacje i reagować z wyprzedzeniem.

Jak rozpoznać objawy?

Pierwszym sygnałem, który wskazuje, że u osoby starszej może pojawić się demencja, są pogłębiające się zaburzenia pamięci. Co charakterystyczne, pacjent często wędruje pamięcią do czasów swojej młodości, w niespodziewany sposób kojarzy odległe czasowo sytuacje i ludzi. Jednocześnie ma problem z przypomnieniem sobie najświeższych wydarzeń.

- Opiekowałam się starszym panem, który doskonale pamiętał lata 50. i swoje dzieciństwo, a miał problem z rozpoznaniem własnego syna. To często bolesne dla najbliższych, dlatego powinni oni zapoznać się ze specyfiką choroby i spróbować ją zrozumieć – radzi opiekunka.

Utrata pamięci często ma charakter postępujący i może prowadzić do całkowitej utraty tożsamości przez chorego. Tutaj istotną rolę odgrywa doświadczony opiekun, który będzie potrafił odpowiednio zająć się chorym, stworzy mu komfortowe i godne warunki do życia.

Pełna akceptacja

Opiekunka musi pomóc osobie chorej odnajdywaćsię w codzienności, przekonać go, że otoczenie akceptuje jego stan zdrowia. Od chorego nie należy wymagać zapamiętywania nowych rzeczy. Częstym błędem popełnianym przez opiekunów jest racjonalizowanie choremu jego zachowań. Najlepsze co można zrobić w takich sytuacjach to nie wdawać się w dyskusje. Udowadnianie swoich racji nie ma sensu, a pacjent poczuje się atakowany.

Seniorzy cierpiący na zaburzenia pamięci stanowią coraz większą grupę w szybko starzejących się społeczeństwach europejskich. Warto nauczyć się właściwie diagnozować zmiany osobowości starszych osób i wiedzieć jak postępować z chorymi. Tym bardziej, że żaden pacjent, nawet obłożnie chory, nie wymaga tyle zrozumienia i ciepła jak właśnie ten doświadczający zaburzeń demencyjnych.

www.promedica24.pl

Senior.pl

Tagi: demencja, opieka

Zastrzeżenia odpowiedzialności

Podziel się:

Wersja do druku Dodaj link na swojej stronie Kanał RSS

Zobacz także

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się

Komentarze

00:46:07, 07-12-2010 wbojarojc

Mam w domu teściową (91) i doskonale wiem co to jest demencja. Piekło na ziemi dla chorego i osoby opiekującej się. Ma rację autor, że nie ma sensu dyskutować z chorym na demencję - odbiera jako atak na własną osobę. Jeśli ma dzień dobroci dla zwierząt (moje sformuowanie) to Ci powie, że jasteś piękna, Bóg Ci wynagrodzi za to wszystko co robisz ale nie łódź się na drugi dzień lub nawet za godzina,czy minutę obrzuci Cię takimi inwektywami, że uszy więdną. Albo stwierdzi, że ukradłaś jej np. zęby, które najczęściej chowa w pościeli lub pampersie. Teraz jestem na etapie karmienia - tragedia!!! Najpierw zapomniała do czego służą sztućce, a teraz ma potężny problem z połykaniem papek, napoi. Staram się jak tylko mogę ulżyć nie tylko babci (tak nazywamy, chociaż ja też jestem babcią) ale i sobie. Nie reaguję na żadne wyzwiska, robię to co trzeba i wychodzę. Jak wracam po 20-30 minutach najczęściej jest zmiana nastroju ale to zależy od dnia.
... zobacz więcej
14:12:22, 03-10-2011 ~gość: 94.246.157.xxx

Przy opiece nad chorym na demencje polecam odzież i bielizne 4care, która ułatwia pielęgnacje i opieke nad chorym.
21:36:00, 07-03-2013 ~gość: 83.5.72.xxx

koszmar i tragedia z takimi ludzmi. ja jestem na okraglo z moim dziadkiem 85 lat ktory ma demencje i otepienie calkowite od tygodnia z jedzeniem to koszmar jest bo wieczorem to mama na niego wrzasnie i jakos to jedzenie tam wchodzi mua zrana musze siesama meczyc - gryzie kawaleczek kromeczki przez 10 min i nie chce polknac! nikt takiego dziadka od reki tez nie wezmie do domu opieki bo trzeba u nas np.czekac 4 miechy! jeszcze tydzien temu bral i jadl sam kromki i to dosc szybko!ale jak widzicieto z nimi bywawszystko zmieniasiejak w kalejdoskopie! ja mam 30 lat a musze siedziec w domu praktycznie caly czas mam juz ciezka nerwice!
... zobacz więcej
08:34:31, 14-07-2014 Saber

Samemu jest bardzo ciężko opiekować się taką osobą. Szczególnie, jeśli jeszcze się pracuje i ma rodzinę do opieki. Ja swojego ojca oddałem do domu opieki na Bobrowieckiej 9 w Warszawie. Nie dość, że on czuje się tam lepiej, czasami da się go zauważyć nawet uśmiechniętego (w domu nie widziałem uśmiechu na jego twarzy od kilku miesięcy), to i ja mogłem zająć się porządnie swoją rodziną i w końcu trochę odpocząć.
12:10:15, 26-11-2014 ~gość: 212.219.11.xxx

Pracuje z osobami z demencja od 6 lat, w tym momencie pod swoja opieka mam 25 rezydentów. Udziele odpowiedzi na wasze pytanie freez5@o2.pl
15:06:14, 26-11-2014 wankabor

Cytat:
Saber
Samemu jest bardzo ciężko opiekować się taką osobą. Szczególnie, jeśli jeszcze się pracuje i ma rodzinę do opieki. Ja swojego ojca oddałem do domu opieki, to i ja mogłem zająć się porządnie swoją rodziną i w końcu trochę odpocząć.

A ojciec to już nie jest rodzina?
Ty też chciałbyś dożyć żywota w domu opieki? No to życzę.

Mnie namawiano abym oddała do domu opieki męża od 6 lat chorego na Alzheimera . Nie zrobię tego , bo nie wydam na niego wyroku - kary śmierci. Jeśli sama nie podołam, wezmę pomoc do domu. Zdrowy był dobry, to i chory jest dobry.

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy.
... zobacz więcej
15:17:24, 26-11-2014 Lila

Wando, szkoda czasu aby przekonywać tego usera.
To tylko niedoróbka w pracy moderatora,
w tym przypadku moja.

Ów Saber ma w tym zakładzie ojca, mamę oraz własne kolano.
Reklama, nic więcej.
Udało mu się.
17:19:51, 26-11-2014 wankabor

Cytat:
Lila
Wando, szkoda czasu aby przekonywać tego usera.
To tylko niedoróbka w pracy moderatora,
w tym przypadku moja.

Ów Saber ma w tym zakładzie ojca, mamę oraz własne kolano.
Reklama, nic więcej.
Udało mu się.

Dziękuję za informację. Nie spodziewałam się takiego podstępu. A to kłamczuszek. Wysłałam mu klapsa.
22:04:32, 10-01-2016 ~gość: 89.166.240.xxx

Chorym na demencje nic się nie tłumaczy.Bo to nie ma sensu.Oni i tak tego nie zapamientaja.Szkoda nerwow.Twoich i chorej czy chorego.Bo Dementuwny człowiek nie ma już zdolności uczenia się.Jak zapomina to co zrobił to nie nauczy się już niczego więcej.Sama wiem bo pracuje z takimi osobami w różnych stanach i różnym rodzaju demancji.
07:45:13, 17-01-2018 euzebia

Na pewno nie jest to łatwe zadanie, potrzeba cierpliwości, wytrwałości i miłości.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.