03-02-2014
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
W sytuacji, gdy człowiek dowiaduje się, że jest chory na nowotwór, życie zmienia się nie tylko jemu. Choroba bliskiej osoby sprawia, że zmienia się funkcjonowanie całej rodziny, a także najbliższych osób. Mówi się wręcz, że choruje cała rodzina. Różne osoby, w różny sposób reagują na informację o diagnozie. Jedni robią dobrą minę do złej gry, inni pocieszają, inni zamykają się w sobie, a jeszcze kolejni po prostu są obok - towarzyszą.
![Jak wspierać bliską osobę chorą na raka? [© bernanamoglu - Fotolia.com] Jak wspierać bliską osobę chorą na raka?](http://www.senior.pl/Jak-wspierac-bliska-osob-chora-na-raka_leadimg157fb96aafc8bcd148b8e7db52e61cdb.jpg?1391466735)
Niestety na żadnym etapie edukacji szkolnej nie jesteśmy uczeni tego, jak się skutecznie wspierać i jak dobrze komunikować się w sytuacjach trudnych. Najczęściej więc działamy intuicyjnie albo zachowujemy się po prostu tak jak uważamy, że należy się zachowywać. Nie dziwi więc, że zdarza się nam popełniać błędy i czujemy się po prostu zmęczeni pomaganiem. Każdy człowiek ma inne i preferencje dotyczące tego jak chce być wspierany, dla tego warto rozpocząć od szczerej rozmowy na temat tego - czego chory oczekuje, czego potrzebuje, czego sobie nie życzy. Ważne, aby osoby wspierające także jasno określiły - co mogą dać i na jakiego rodzaju wsparcie mają gotowość.
Istnieją jednak pewne potrzeby wspólne dla większości chorych. Jedna związana z możliwością wyrażania prawdziwych emocji w bezpiecznym otoczeniu, a druga związana z silną potrzebą zachowania godności.
EMOCJEOsoba chora, która przeżywa różne trudne emocje potrzebuje móc je wyrażać.
Jeśli Twój bliski płacze lub jest wściekły - pamiętaj, że są to naturalne uczucia w tej sytuacji. Pozwól mu wyrazić swój ból lub rozczarowanie lub . Nie pocieszaj na siłę, nie neguj emocji chorego. Postaraj się być, słuchać i okazywać jak najwięcej zrozumienia.
GODNOŚĆWiększość osób chorych ma dużą potrzebę , dlatego staraj się traktować chorego z szacunkiem. Mimo, iż jest mniej sprawny - nie wyręczaj go we wszystkim, pozwól mu decydować, nie przymuszaj - nawet jeśli nie do końca zgadzasz się z wyborami chorego. Pozwól mu czuć się odpowiedzialnym za swój proces zdrowienia i za swoje życie.
Traktuj go jak dorosłego!