Wieś: trudny dostęp do lekarzy specjalistów

Wyniki raportu „Stan zdrowia ludności wiejskiej” wskazują na znaczącą zależność pomiędzy kondycją zdrowotną Polaków, a ich miejscem zamieszkania. Na przestrzeni ostatnich lat stan zdrowia mieszkańców wsi ulega systematycznej poprawie. Widoczne jest to na wielu płaszczyznach, m.in. w sposobie , podejmowaniu aktywności fizycznych, średniej długości życia czy śmiertelności niemowląt. Nie zmienia to faktu, że w innych ważnych aspektach widać jednak wyraźne dysproporcje – zwłaszcza w dostępności opieki zdrowotnej, punktów medycznych czy w podejmowaniu działań prewencyjnych.

Ograniczony dostęp do placówek służby zdrowia

Z treści raportu jednoznacznie wynika, że liczba placówek medycznych na jest ponad dwukrotnie mniejsza – 3 przychodnie na 10 tys. mieszkańców, niż w miastach – prawie 6,5 przychodni. Najmniej tych obiektów w przeliczeniu na mieszkańców terenów wiejskich znajduje się w woj. pomorskim, zachodniopomorskim, wielkopolskim i kujawsko-pomorskim – mniej niż 2,5 przychodni. Mniejsza liczba placówek służby zdrowia przekłada się znacząco na liczbę i dostępność porad lekarskich (średnio dwukrotnie mniej), liczbę szczepień wśród dzieci i młodzieży (o ok. 10% mniej) oraz szczepień i badań profilaktycznych dorosłych (o ok. 10% mniej), a w konsekwencji – na wykrywalność chorób, w tym zwłaszcza tzw. cywilizacyjnych, jak cukrzyca, nowotwory czy choroby układu krążenia. Tę niekorzystną statystykę należy jeszcze uzupełnić o dwukrotnie niższą na wsi, niż w miastach, dostępność aptek i punktów aptecznych – średnio 2 obiekty na 10 tys. mieszkańców na wsi wobec 4,5 takich samych placówek w miastach.

Rezygnacja z porad lekarskich

Blisko 14% Polaków rezygnuje z wizyt i porad lekarskich, co jest jednym z najgorszych wskaźników w Unii Europejskiej. O ile jednak mieszkańcy miast rezygnują z wizyt i porad lekarskich głównie z powodu długiego okresu oczekiwania, to dla mieszkańców wsi najczęstszą przyczyną rezygnacji z wizyty u specjalisty jest bariera finansowa. Obawa przed dalszym, kosztownym leczeniem oraz konieczność dojazdu do placówki, która najczęściej znajduje się w znacznej odległości, stanowią decydujące czynniki odkładania wizyt lekarskich – od 5% do 10% rezygnacji w stosunku do 3% rezygnacji w miastach. Ponadto mieszkańcy terenów wiejskich (zarówno kobiety, jak i mężczyźni) dużo rzadziej niż mieszkańcy miast odwiedzają lekarza pierwszego kontaktu i lekarzy specjalistów. Niepokojące jest również to, że prawie co czwarty mężczyzna z terenów wiejskich nigdy nie był u lekarza specjalisty.