Bliskość śmierci - grupy wsparcia poprawiają jakość życia chorych

- Pacjenci z poważnymi schorzeniami często cierpią na problemy psychiczne, duchowe, a także mają kłopoty relacjach z innymi, z czym opieka zdrowotna nie radzi sobie odpowiednio - mówi prof. Douglas Miller z Uniwersytetu Medycznego w Indianie. Osoby stojące w obliczu mogą zmagać się z wieloma rozterkami: duchową (Jaki był sens mojego życia? Dokąd pójdę w życiu pozagrobowym?), społeczną (Jak moja choroba wpływa na moją rodzinę? Jak moja rodzina poradzi sobie z różnymi sprawami po mojej śmierci? ) i emocjonalnymi (, depresja i zaprzeczenie).

W ramach badań osoby z poważnymi schorzeniami, u których prawdopodobieństwo przeżycia kolejnych dwóch lat było bardzo niskie, podzielono na trzy grupy. Pierwszą stanowili pacjenci chorzy na nowotwory, zagrażające życiu choroby serca, płuc czy cukrzycę. Do drugiej włączono seniorów ze słabością geriatryczną, której towarzyszyła poważna choroba. Trzecią grupę tworzyły osoby cierpiące na choroby związane z HIV/AIDS.

Część pacjentów przydzielono do grup wsparcia, które spotykały się co miesiąc, stopniowo omawiając coraz trudniejsze i stanowiące wyzwanie kwestie. Poruszano takie tematy, jak: rozpoznawanie i wyrażanie potrzeb, uczuć i emocji, kontrola objawów, dobre życie w czasie choroby, relacje intymne, potrzeby duchowe, planowanie i podejmowanie decyzji na koniec życia, nadzieja oraz wdzięczność oraz spuścizna.

Jak się okazało, takie spotkania pomogły poprawić stan emocjonalny pacjentów. - Udało nam się złagodzić objawy i zmniejszyć lęk przed , co doprowadziło do poprawy duchowego dobrostanu uczestników grup wsparcia - mówi prof. Miller. - To obiecujące podejście, trzeba jednak włożyć wiele pracy, aby w pełni zaspokoić potrzeby pacjentów w tym najtrudniejszym momencie ich życia - dodaje.