Opieka na współmałżonkiem z demencją sprzyja osłabieniu pamięci u samego opiekuna

Zwiększone ryzyko, które naukowcy z Uniwersytet Johnsa Hopkinsa i innych uczelni odkryli wśród opiekunów, było podobne do posiadania wariantu genu, o którym wiadomo, że zwiększa podatność na .

Monitorowano ponad 1,2 tys. małżeństw w wieku powyżej 65 lat, w których kilkaset osób chorowało na demencję. Na początku badań uczestnicy wypełnili kwestionariusze, które pozwoliły ocenić ich stan poznawczy. Osoby, których współmałżonkowie chorowali na , były sześć razy bardziej narażone na rozwój choroby niż osoby bez chorego współmałżonka.

To zwiększone ryzyko jest porównywalne z ryzykiem rozwoju choroby Alzheimera związanej z wariantem genu znanym jako APOE ε4. Taki ustalenia pozostawały w mocy nawet wtedy, gdy naukowcy uwzględnili inne czynniki, które mogą wpływać na ryzyko rozwoju demencji, w tym status społeczno-ekonomiczny.

Ponieważ współmałżonków pacjentów z demencją obserwowano wiele lat, wiadomo, że osłabienia , były rzeczywiste i trwałe. Odpowiedzialny może być za to stres związany z opieką, uważają eksperci, choć dokładny mechanizm takiej zależności nie jest znany.

- ma zarówno pozytywne, jak i negatywne aspekty. Jeśli możemy wzmocnić te pierwsze i osłabić te drugie, być może uda nam się zmniejszyć ryzyko rozwoju demencji u opiekuna - mówi psychiatra prof. Peter Rabins.