Ubezpieczenie pielęgnacyjne obowiązkowe od 2009 roku

Jak poinformowano Gazetę Prawną, Ministerstwo Zdrowia kończy pracę nad projektem ustawy wprowadzającej obowiązek ubezpieczeń pielęgnacyjnych. Według profesora Piotra Błędowskiego, obligatoryjność polisy tego rodzaju jest sensowna, ponieważ „ryzyko choroby czy pełnej niesprawności w późniejszym wieku jest takie samo dla wszystkich osób”.

Już w pierwszym roku funkcjonowania ubezpieczenia system lecznictwa wzbogaci się o 8,4 mld złotych, co oznacza, że każdy, kto osiąga dochód, będzie musiał zapłacić składkę wynoszącą ponad 2,5% wynagrodzenia brutto. Nie ustalono jednakże dotychczas, czy będzie odprowadzana wspólnie przez pracownika i pracodawcę, czy odpisywana będzie od podatku brutto. W pierwszym przypadku dochody pracownika zmniejszą się, a koszty pracodawcy zwiększą. Minister Religa wydaje się optować z drugim rozwiązaniem, obywatele nie zostaliby wówczas obciążeni bezpośrednio, skarb państwa jednak straciłby na tym.

Z proponowanych przez władze ustaleń wynika, że nowa składka nie będzie rosła, utrzymana zostanie na stałym poziomie. Profesor Błędowski uważa, że zmiany można wprowadzić w jeszcze inny sposób. „Być może należałoby się zastanowić nad wprowadzeniem pewnego okresu karencji (np. na rok), w ciągu którego składka byłaby już opłacana, ale nie byłoby jeszcze możliwości korzystania ze świadczeń pielęgnacyjnych finansowanych według nowych zasad”, twierdzi.

Oczywiście osoby wymagające opieki juz teraz nie zostałyby jej pozbawione. Obecnie środki na to pochodzą z Narodowego Funduszu Zdrowia oraz kieszeni pacjenta. W tym roku NFZ wyda na opiekę nad ludźmi starszymi i przewlekle chorymi ponad 688 milionów złotych.

Liczba osób wymagających opieki będzie rosła. W 2000 roku w naszym kraju było 14,7% kobiet w wieku ponad 60 lat i mężczyzn w wieku powyżej 65 lat. W 2015 roku będzie 18% obywateli w takim wieku. W 2030 co czwarty obywatel będzie miał ponad 65 lat. Długość życia w Polsce systematyczne się wydłuża.

Ubezpieczenie pielęgnacyjne miałoby zapewnić zarówno świadczenia w naturze, jak i zasiłek pielęgnacyjny na zorganizowanie sobie pomocy we własnym zakresie. Opiekę medyczną osobie starszej i nie będącej w stanie samodzielnie egzystować mogliby zapewnić członkowie rodziny, bądź wykwalifikowane opiekunki czy pielęgniarki.