Wsparcie pomaga walczyć z chorobą

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) choroba przewlekła to m.in. wszelkie zaburzenia lub odchylenia od normy, które są trwałe lub będą wymagać długiego okresu nadzoru, obserwacji czy opieki, tak jak w przypadku chorób onkologicznych, psychiatrycznych bądź chorób układu naczyniowo-sercowego. Rozpoznanie choroby przewlekłej często jest równoznaczne z koniecznością wprowadzenia określonych zmian w życiu i rodzi obawy przed tym, co będzie dalej.

– Przyjęcie wiadomości o chorobie przewlekłej jest trudne zarówno dla pacjenta, jak i jego bliskich. Diagnoza wyrywa z bezpiecznego dotąd świata. Często zmusza do podjęcia konkretnych działań, zmiany stylu życia. Wymaga siły i motywacji do walki o swoje zdrowie i życie. Musimy pamiętać, że pacjent po wyjściu z gabinetu staje sam na sam z informacjami na temat stanu swojego zdrowia, ze swoimi emocjami, kłębiącymi się myślami. Rodzina chorego staje w obliczu zagrażających informacji na temat zdrowia osoby, którą kocha – mówi mgr Sylwia Świstak-Sawa, psychoonkolog z Centrum Onkologii-Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, ekspert kampanii „Pozwól na wsparcie”. – Kluczem do zrozumienia tego, co się w nas dzieje i rozładowania towarzyszącego napięcia emocjonalnego jest szczera rozmowa o zaistniałej sytuacji pacjenta z opiekunem, jak również z osobą, która może udzielić wsparcia z zewnątrz, np. z psychologiem czy lekarzem.

Chcąc udzielić wsparcia pacjentom i ich opiekunom tak, aby mogli oni współpracować z lekarzami specjalistami w walce o życie i powrót do zdrowia swój i swoich bliskich, przygotowano kampanię „Pozwól na wsparcie” – Ogólnopolską kampanię edukacyjną dla pacjentów i opiekunów osób przewlekle chorych.

Dlaczego warto rozmawiać o chorobie?

Emocją, która zazwyczaj pojawia się jako pierwsza na wiadomość o chorobie jest . Nie jest on niczym złym, niemniej istotne jest, żeby nie towarzyszył nam zbyt długi czas. Dlatego ważne jest, aby nie być z tą obciążającą informacją samemu. Warto zastanowić się, z kim chcielibyśmy podzielić się tym, co dla nas trudne. Rozmowa z rodziną i z osobami z najbliższego otoczenia pozwoli na rozładowanie nagromadzonego napięcia. Często głośne wypowiedzenie tego, co usłyszało się od lekarza, usłyszenie własnego zdania na ten temat pomaga w rozładowaniu negatywnych emocji.

Co może dać nam rozmowa o chorobie?

• Uspokojenie. Wypowiadanie na głos myśli, uczuć i obaw uwalania i oczyszcza umysł, dopuszcza pojawienie się korzystnych scenariuszy przebiegu choroby.
• Zmniejszenie poziomu lęku. Choroba traktowana jako tajemnica wydaje się jeszcze bardziej groźna.
• Wzajemne zrozumienie. Szczera rozmowa z bliskimi pozwala trafniej formułować oczekiwania wobec nich, a tym samym prowadzi do lepszego zrozumienia wzajemnych potrzeb.
• Budowanie źródła wsparcia. Im więcej osób wie o chorobie, tym większe źródło wsparcia można zbudować. Pacjent zyskuje więcej osób do pomocy. Bliscy chorego poprzez poszerzanie własnego systemu wsparcia i umiejętność dzielenia się opieką nad chorym, dbają o swoją kondycję psychofizyczną, a tym samym o to, aby jak najdłużej w bezpieczny sposób móc pomagać choremu.
• Poszerzanie wiedzy o chorym. Szczera i jasna komunikacja na temat , jej przebiegu, leczenia i konsekwencji umożliwia bliskim i znajomym chorego stworzyć odpowiedni system wsparcia. Bliscy chorego widzą i czują gdy coś jest nie w porządku. Dopóki nie dowiedzą się, co się stało, będą się martwić i mogą zacząć budować zagrażające scenariusze.
• Właściwe zrozumienie wsparcia ze strony innych osób. Rozmowa pozwala uświadomić sobie, że wsparcie innych osób to nie poświęcenie, ale ich własna wola i chęć towarzyszenia choremu w trudnych chwilach. Wtedy łatwiej jest też korzystać z ich pomocy.

Wsparcie – kiedy jest potrzebne?

Warto pamiętać, że wsparcie jest istotne nie tylko w procesie leczenia, ale także w modyfikowaniu czynników ryzyka chorób np. chorób układu krążenia. Ważne jest uświadomienie pacjentowi i jego bliskim, że np. , zaburzenia poziomu lipidów we krwi, palenie papierosów, nadwaga i czy mała aktywność fizyczna mogą prowadzić do poważnych powikłań. Należy podkreślić, że bardzo ważnym elementem procesu leczenia jest zmiana stylu życia – podkreśla mgr Monika Stepnowska, psycholog pracujący z chorymi kardiologicznymi, ekspert kampanii „Pozwól na wsparcie” - Zmiany, często radykalne, w codziennym funkcjonowaniu mogą być trudne dla pacjenta i jego rodziny. Dlatego tak bardzo potrzebna jest rozmowa z lekarzem, z rodziną, z psychologiem. To właśnie rozmowa pozwala zmniejszyć pojawiający się lęk, a także pomaga określić potrzeby osoby chorej.