Ze szpitala dzwonił po pogotowie

„Jak pracuję 25 lat w zawodzie, to jeszcze nie słyszałem, żeby pacjent leżący w szpitalu wzywał karetkę!” twierdzi Marek Niemierski, szef oddziałów wyjazdowych stołecznego pogotowia ratunkowego.

Do Szpitala Śródmiejskiego przywieziono pacjenta ze złamaną nogą. W nocy miał dreszcze i cierpiał z powodu okropnego bólu. „Raz po raz naciskałem dzwonek, bo potrzebowałem jakiegoś środka przeciwbólowego, ale pielęgniarki nawet nie zajrzały do sali”, opowiada chory. Nie mogli mu również pomóc inni, przebywający wówczas w sali pacjenci: „Jeden pan był po tracheotomii, drugi miał złamane nadgarstki i nie potrafił wstać z łóżka”, wyjaśnia. Wreszcie zadzwonił pod numer 999 i poprosił o pomoc.

Dyspozytor pogotowia wyjaśnił, że nie można wysłać karetki do szpitala, pacjent oponował mówiąc, że znajduje się na ortopedii i nikt nie sprowadzi pomocy. Powiedziano mu, aby – mimo wszystko- czekał na kogoś z dyżurki.

Dyrektor opisywanego szpitala tłumaczył, że brzęczyk był zepsuty, dlatego pomoc nie nadchodziła. Po incydencie naprawiono go.